Beschrijving: The White Rosette: geregisseerd door Donald MacDonald. Met Eugenie Forde, Dick La Reno, Helene Rosson en William Stowell. In de romantische dagen van de elfde eeuw laat de proloog van deze foto ons zien dat Sir Errol, een zegevierende ridder, terugkeert naar het kasteel van zijn leenheer, de baron Edward, waar hij zijn geloften hernieuwt met Lady Maud, zijn verloofde minnares. Tijdens de afwezigheid van Sir Errol uit het rijk is de baron getrouwd met Lady Elfrieda, dochter van een onbemiddelde edelman. Edward houdt van Elfrieda, maar voor haar was het huwelijk uitsluitend een kwestie van opportuniteit. Ze verliest haar hart aan de knappe jonge ridder. Elfrieda hoort dat Errol en Maud verloofd zijn en verbant haar hofdame door Maud naar haar vader te sturen. Sir Longson, een vazal van de Baron. De geliefden ontmoeten elkaar in het geheim aan de vooravond van Mauds vertrek, en ze speldt een kleine, witte rozet op Errols hart. Hij belooft altijd haar ware en loyale ridder te blijven. Zodra Maud uit de weg is, belegert de bruid van de baron Sir Errol. Ze smeedt een complot met Lord Kerrigan en zijn volgelingen om de baron te laten vermoorden en Errol in de baron te laten installeren. De samenzwering vindt zijn weg naar de oren van Lady Maud. Aan de vooravond van de nacht waarop zijn dood zal plaatsvinden, besluit ze Edward te waarschuwen. Vermomd als riddermeisje bereikt ze net te laat de kamer van de baron. Maud raakt dodelijk gewond door de moordenaars. Over het herkennen van zijn dode liefde. Sir Errol doet afstand van Vrouwe Elfrieda, plukt de witte rozet van zijn borst en zweert op het gevest van zijn zwaard dat hij boete zal doen voor zijn oneerde leven, of het nu of over duizend jaar zal zijn. De foto laat ons vervolgens kennismaken met Pierpont Carewe, een spoorwegmagnaat, wiens vrouw, Frieda, uitsluitend met hem is getrouwd vanwege zijn rijkdom. Thomas Eric, een jonge burgerlijk ingenieur in dienst van Carewe, keert terug naar New York na een succesvol onderzoek naar een nieuwe weg, en Carewe beloont hem met een blok aandelen in het bedrijf. Frieda wordt verliefd op Eric. De jonge ingenieur is al verloofd met Joan Long, dochter van Carewe's hoofdingenieur. Frieda smeedt plannen om de Longs naar Bermuda te laten verbannen, en smeedt vervolgens een complot met Van Kerr, een gewetenloze handelaar, om Eric in een positie te plaatsen die zowel zijn financiële als zijn persoonlijke eer op het spel zet, waarvan de enige oplossing zal zijn dat hij toegeeft aan de smeekbeden van zijn inamorata, de vrouw van zijn chef. Een paar dagen later houdt Frieda de jongeman gevangen in haar boudoir, verklaart haar de liefde en smeekt hem om met haar weg te rennen. Ze merkt dat zijn loyaliteit aan zijn afwezige geliefde nog steeds onwankelbaar is en laat hem weten dat de aandelen die ze onlangs van hem heeft geleend, en die ze uit hem heeft geplukt, des te beter is om hem nu onder haar controle te hebben. Eric, die zijn koers moet kiezen, krijgt bezoek van een visioen van zijn middeleeuwse voorvader, Sir Errol. Het leven van die vervloekte bloem van eeuwenoude ridderlijkheid gaat aan zijn innerlijke oog voorbij in een reeks levendige beelden totdat hij, boven het dode lichaam van Lady Maud, in het karakter van Errol, zweert boete te doen voor zijn ontrouw. Als hij tot zichzelf komt, herkent de jongeman in de huidige situatie de mogelijkheid tot boetedoening waar de rusteloze ziel van zijn voorvader negenhonderd jaar naar heeft gezocht. Die avond woont hij het verkleedbal van de Carewe bij, verkleed als de ridder van weleer. Frieda is verkleed als de trouweloze Elfrieda. En Joan, op mysterieuze wijze teruggekeerd uit het Zuidland, verschijnt als Lady Maud. Eric wordt ontdekt door zijn verleidster en hernieuwt zijn geloften aan Joan. Frieda geeft het blok aandelen aan Van Kerr, en Carewe komt binnen en vraagt ​​om uitleg. Er ontstaat ruzie. Eric is net op tijd om Carewe te redden van de dood door zijn vijand. Frieda, schaakmat, snikt haar bittere rebellie tegen het lot uit.